Bugun 5 temmuz 2011, bugun herzamanki gibi normal bir gun olarak basladi... Bugune gelene kadar gecen haftadan bahsedeyim biraz... Gecen hafta benim icin hayatimdaki en onemli yer sayilan mekana geldim.. (neresi oldugunu soylemicem zaten bircogunuz icinde hicbir onemi yok, onemi olsa bile benim icin onemli ve yanlizca benim olan bir yeri sizinle paylasirsam orasi artik sadece benim degil BIZIM olmus olur ve buda benim isteyecegim en son seydir..). Kimi icin hayatinda en onemli ve kendini en mutlu hissettigi yer belki hicbir manzarasi bile olmayan evinin balkanu veya muzigi sonuna kadar acip dinleyebildigi arabasidir ama her iki durumda benim icin gecerli degil....
Hayatin anlamini tekrar hissetmek, sarj olup guc toplamak, benim icin yeni bir sayfa acmak icin geri dondugum bu yer bu sefer bana cok farkli bir duyguyu yasatti... Ben bugun hayatimdaki en onemli insanlardan birisini kaybettim.... O artik yok... Zaten cok hastaydi.... Ve burdan gitti.....
O hayatinizda tanidiginiz en iyi insandi.. Gercekten oyleydi... Hayir degildi diyen varsa kesinlikle yalan soyluyor demektir. Ben sansliydim cunku onunla tanismaktan ote ben Onunla buyudum... Ben sansliydim cunku Onun yaptigi yemekleri yedim ve bilinki O cok mukemmel yemek yapardi, yaptigi borekler en iyisiydi, bir gercegide burda dile getiriyim baska yerde yedigim ve cok guzel olmus dedigim tum borekler ve tum yemekler aslinda bana bir kez daha Onun yemeklerinin ve boreklerinin ne kadar mukemmel oldugunu hatirlatiyordu. Sadece yemek ve borekler mi diye soruyor musunuz bilmiyorum ama diger ozelliklerini yazmama size onu O gittikten sonra anlatmama gerek yok, bu yazi Onu tanimayanlara degil Onu taniyip sevenleredir.
Onunla tanisma firsati bulmus ve burdan soyleyim gercekten sansli sayilan insanlara bu kotu haberi verdim... Herkes cok uzgundu cunku O artik yoktu, hasta yataginda iki kelime bile konusmak ona zor gelirken herkesin sana selami var dedigimizde tum sevenlere selam soyleyin deme nezaketinde, belkide en cok kendine lazim olan o son bir iki nefesinide gene sevenlere dostlara selam ederek harcadi. O artik yok ama O artik heryerde...
Hayatimdaki en onemli yerde bana catal ve bicak tutmayi ogreten, bana sarkilar ogreten, pesimden meyve yemek icin meyvelere soyup tabakta getiren, usudugumde ustumu orten o muhtesem insani kaybettigim yer bugun benim icin cok farkliydi havasi gordugum renkleri herseyi cok farkliydi... Bugun Onun gunuydu ve oyle kalmaliydi.. Bugun 5 temmuz benim icin cok farkliydi... Hayatin aldigimiz nefes yerine nefesimizi kesen anlardan olustugunu her kim dediyse inanin yalan soylemis, ahmaklik etmistir. Hayat bildigin aldigin nefeslerdir zaten o nefesi almiyorsan artik bir hayat yok demektir.
Her bitisin bir baslangic olmasi hayatin dongusudur... Ben hayatimdaki bu bitisle bir yenisini baslatmis oldum, en sevdiklerin bile birgun gidiyorsa zaten hayatinda hic olmamislari veya sadece lafta olmus olanlarida yaninda tasimanin bir anlami yok... Bugun: dogum gunumde geride biraktigim bircok insana gene yenisini ekledim...
Tum gun Onunla konustum Ona buralari anlattim, cok severdi aksamlari deniz kenarinda yurumeyi, yildizlara bakmayi. Onun icin yedim bugun tatlilari...O rakiyi sek icerdi, ben de bugun oyle yaptim onun serefine kaldirdim kadehimi....
Seni cok ozluyorum....
:(
YanıtlaSil