Geçen cuma günü iş yerimden ayrıldım.. ihbar sürem doldu, daha önceden yavaş yavaş tüm eşyalarımı toparlamıştım bir tek bardağım kalmıştı onu da aldım... Akşam üstü ofiste bana ve beraber ayrıldığımız arkadaşım için ufak bir toplantı yaptılar tüm çalışma arkadaşlarımız oradaydı.. Patronumuz her ikimiz içinde güzel bir konuşma yaptı, hediyelerimizi verdiler, mesai bitiminde sarıldık öpüştük mutlaka görüşelim olur mu diyerek ayrıldık.
Cumartesi pazar bitti, ilk defa pazartesi sendromu yaşamadan bir pazartesiye uyanacağım. Haftaya cuma başvurduğum yerlerden birinin ingilizce sınavı var cumartesi günüde başka bir yerin bu hafta biraz ingilizce çalışacağım.
Herkes nasıl hissettiğimi soruyor valla hiçbirşey hissetmiyorum. Ne işimden ayrıldığım için mutluluktan havalara uçuyorum nede işsiz kaldım ya iş bulamazsam diye üzülüyorum.
İlk zamanlar evde oturmak biraz bana iyi gelecek bunu hissediyorum, bir de içimden bir ses evde çok oturmayacağımı söylüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder