Günlerden pazartesi, bir basıma gitmesi geren gazete günü daha.... Bugün Süperkahraman Amerikaya uçtu, esenboğada pistte havalanmada 2. sırada olması ve kuleninde ona izin vermesi ile uçtu gitti, iki seneliğine, iki olur üç. Özlicem çok.....
Günler geçmeye devam ederken, sorgulamaya başladım, ben napıyorum istediğim işimi yapıyorum yoksa ne?
İstediğim işmi tam bilemiyorum aslında, başka bir iş görmedim daha, hayatımı yurtdışına kaydırmayı düşünüyorum but how?
Şu sıralar bir köpek alma fikri hala çok cazip geliyor.... Bunu okuyucak olan annem eve gelince köpek falan almak yok gibi 24 senelik klasik laflarını sarfedicek ama ben asla bu hayalimden vazgeçmicem. Eziyet...
Uff,puhhh vah vah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder