4 Şubat 2012 Cumartesi

Durmak yok

Son 20 iş günümdeyim... yerime gelen yeni arkadaşlarımızı eğitiyoruz, eğitim kariyerime iyi bir başlangıç oluyor. Hem eğitim verip hem de yapmam gereken işleri yürütmek zor oluyor ama yavaş yavaş sindire sindire hallediyoruz.

Aslında bu istifa etme, yeni birilerinin gelmesi onların eğitimi kendimi biraz daha yakından tanımama yardımcı oldu, ben takım oyunlarını seviyorum, grup çalışmaları falan gibi, hem daha neşeli mutlu oluyorum, daha az stresli oluyorum, mutsuz olmuyorum, işleri paylaşınca güzel oluyor. Bireysel böyle tüm gün tek başıma çalışmayı sevmiyormuşum.

2008 yılında Üniversiteden mezun olduğum andan itibaren çalışıyorum, ben şanşlıydım, mezun olduk ben direk iş buldum hiç boş kalmadım. Neredeyse dört seneye yakın çalışıyorum ilk defa cuma günü biri çalışmalarımı takdir etti, bu işi ne kadar iyi yaptığımı ve işe ne kadar hakim olduğumu söyledi... Bu dört sene içinde takdir edilmenin tam tersine her ne deniyorsa onu bol bol yaşadım....

Haftaya gerçekten istediğim bir pozisyona başvuracağım, umarım beni seçerler.... Sadece üç kişi alacaklar, o üç kişiden biri ben olacağım...Biliyorum....

Okuduğum tüm kuantum olaylarını bu iş için olumlu düşünmek için kullanacağım, önce korkularımı yenicem, gerçekten istiycem, hatta hayalini kurma, kafada canlandırma çok etkili oluyormuş bunların hepsini deniycem....

Tutarsa iyi haberlerle burda olucam :)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder