30 Haziran 2010 Çarşamba

Nervous Break Down


Yesterday I was like that, Şimdi bilenler bilir beni, bu iş yerinde ben arada bir(!) sinir harbi yaşarım. Dün bunun böyle en üst mertebesine ulaştım, göz yaşlarımı tutamadım, ve artık burdan gitmek istediğimi yüksek sesle birçok yere belirttim. Şimdi Secret'çı düşünürsek evrene artık burdan gitmek istediğimin sinyalini verdim, bundan sonra evren bana burdan gitmeme yardımcı olucak fırsatlar sunucak. Aslında Secret'a falan gerek yok biz buna yıllardır halk arasında "Ben istedim bir göz Allah verdi iki göz, İsteyenin bir yüzü istemeyenenin iki yüzü kara" şeklinde dile getiriyoruz. Şimdi ben gerçekten istiyorum, evet yeni bir iş mümkünse....

Dün aynı resimlerdeki gibi hissettim, çok yazık oldu. Gereksizdi ama dayanamadım. Her insan yaptığı işten takdir edilmek ister, eğer takdir edilmezlerse motivasyon düşer, şimdi yıllardır yönetici olarak çalışanlar, yöneticiliğ nasıl tanımlıyorlar bilmiyorum. Bizim üniversitede idari eleman değerlendirme formu var bunlarıda birim amirleri dolduruyor. Neden bizde yöneticileri değerlendirmiyoruz, ben mesela benim birim amirime iletişimden en düşük notu verirdim, kendisi beni eşşek başı yerine koymayı çok sever.

Neyse efendim, başka konularda konuşuyum, bu hafta sonu yıllık iznimin kalan bölümünü geçirmek üzere tatile gidiyorum, zaten bir hafta kalmış tatilim gerçekten hiçbirşey yapmayacağım denize girmek ve güneşlenmekten başka.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder