Atamadım hala üstümden, ben şu an oranın saati ve havasında yaşıyorum, hala bir nefret etme durumum var.... Oraya gidip buraya döneceğim günü iple çekmek istiyorum...
Ofiste pencereden dışarıyı seyrediyorum, yağmur bulutları hızlı hızlı yer değiştiriyor..... Karşı tarafta bulunan kümesteki horozlar ötüyor.... Temiz bir hava var.
Dün turdaki bir kaç kişiye mail attım, birde ispanya'da yaşayan eski üniversite arkadaşıma...
Turdaki arkadaşım hemen cevap yazmış, hani öyle olurya bir heyecan böyle mailleşilir sonrada unutulur gider...
Eski üniversite arkadaşımda "coolluktan" yıkılan bir cevap atmış rerörerö demiş yani kendisi Barcelona'da yaşıyor bu arada, herkesin verdiği tepkiyi veriosun falan... Sanki tohumdan yetme Barcelonalı görsen.. Allam dedim kabahat bende zaten...
Tatil boyunca gezmek ve yemek yemek haricinde başka hiçbirşey ile ilgilenmedim, internet falan hak getire....
Şimdi bakmadığım, okumadığım mailere bakıyorum, facebukumda ana sayfada beliren durum iletilerine falan bakıyorum yada saçmalamış facebukun alakam olmayan insanların resimlerine yapılmış yorumları çıkarmasına bakıyorum...
Ne kadar uzakta olsa da gerçek dost herzaman ordadır, yanındadır.... Ankara'da gerçek anlamda hiç arkadaşım kalmadı (Osman sözüm sana değil alınma haaa=) )
Dönünce gördümkü, mailler atılmış, döndün mü tatil nasıl geçmiş diye sorular sorulmuş... Mutlu oldum belki sadece şu ara ile sınırlı olan nefret etme ruh halime iyi geldiler...
Oturdum cevapladım hepsini anlattım birer birer......
Hafta sonu kıçı kaldırıyımda, bilgisayara aktardığım resimleri burayada koyuyum.
Bide haftasonu Harry Potter'a gitmek farz oldu artık...
Paulo Coelho bugün ne tweetlemiş, demişki "kazanamaman kaybettiğin anlamına gelmez" demiş.
Ben de diyorumki, kazandığını sananda herzaman kazannış olmaz, kaybettikleri daha fazla olabilir diyorum..... Benden de alıntı yapsın yeni kitabında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder